Trener kadry młodzieżowej Czesław Michniewicz: Patryk Klimala odpali w Szkocji

„Super Express”: - Klimala nie został rzucony na zbyt głęboką wodę?
Czesław Michniewicz: - Poradzi sobie, to charakterny chłopak, który nie bierze jeńców. Jest przebojowy, nie boi się walki wręcz z obrońcami. Wydaje mi się, że sposób jego grania idealnie pasuje do tej ligi, będzie w niej strzelał. Tu trzeba walczyć, przepychać się, a to jest styl, który odpowiada Patrykowi. To nie jest typ, który przed kimś pęknie. Jestem optymistą. Wierzę, że „Diabeł’ odpali w Szkocji. To będzie także z korzyścią dla mojej drużyny U-21.

- Pewność siebie może mu pomóc w Glasgow?
- Miał różne zakręty, jak odpalenie z Legii, czy później tułaczka po niższych ligach zanim wystrzelił w Jagiellonii. Przypomniała mi sytuacja, gdy poszedł na wypożyczenie do Wigier i oznajmił prezesowi: strzelam tyle i tyle goli i wracam do Białegostoku. Sprawdziło się. Teraz transferem do Celtiku znów wspina się po schodach do kariery. Choć teraz poprzeczka już mocno poszła w górę.

- Czy jednak nie za szybko wyjechał z Polski? W Celtiku z regularnymi występami może być różnie na początku, gdy tak skuteczny jest Francuz Edouard.
- Nie ma na to złotego środka. Takie same obawy były w przypadku Sebastiana Szymańskiego, gdy wyjeżdżał latem do Dynamo Rosji. Przebił się w Rosji i do pierwszej kadry. Na pewno Klimala w tej rundzie dostanie szansę, będzie zbierał minuty i poznawał ligę. Zresztą, taką informację przekazał mu także trener Celtiku. Patryk ma dobrą cechę: cały czas pracuje nad sobą, chce się uczyć, co zapewne doceni menedżer.

- Po sezonie odejdzie francuski napastnik, więc możliwości występów powinny się zwiększyć.
- Dokładnie. Klimala to nie jest typ beksy. Nie będzie płakał i narzekał, lecz zaciśnie zęby i będzie starał się pokazać, że zasługuje, aby dać mu szansę. Szkoci też dostrzegli jego potencjał skoro zdecydowali się wyłożyć taką kwotę. Będą chcieli pochwalić się kibicom nowym nabytkiem. W każdym razie kilkanaście minut w debiucie w meczu Pucharu Szkocji już zaliczył.

- Klimala konsultował z panem transfer do Szkocji?
- Nie, zadzwonił jak już był w drodze na lotnisko. Zażartowałem, że jak nie zarezerwowali mu miejsca w biznes klasie, to niech zrezygnuje, bo musi się szanować. Rozmawialiśmy później, już po podpisaniu kontraktu. Był zadowolony przyjęciem ze strony zespołu. Bardzo pozytywnie zaskoczył go kapitan Scott Brown, który stwierdził, że przyda im się, bo umie grać w piłkę. Najwyraźniej Szkot wziął go pod swoje skrzydła.

- Zamierza się pan wybrać niebawem do Glasgow?
- Tak, chcemy obejrzeć dwa mecze. Jeden w Lidze Europy i drugi w szkockiej ekstraklasie. Żartowałem do Patryka, że jak przyjedzie na kadrę młodzieżową to szykujemy dla niego niespodziankę. Zrobimy benefis pod hasłem „Szlakiem Klimali”. Wszystko wskazuje na to, że zagramy mecze w miastach, w których występował.

- Nie martwi pana dyspozycja Kamila Grabary w Huddersfield Town?
- Jak popełni błąd, to od razu robi się wdzięczny temat, aby mu to szybko wytknąć. Inni bramkarze się nie mylą? Fabiański czy Szczęsny też na początku mieli różne okresy. Grabara w Championship zbiera doświadczenie, pływa po wzburzonym oceanie. Tu tempo jest szybsze, w Anglii nie ma czasu na to, aby poprawić getry. W tej lidze nie grają „ogórki”. Niektórzy w jego wieku na pozycji bramkarza nie doczekali się jeszcze debiutu. W Ekstraklasie gra tylko Radek Majecki. W tym sezonie Grabara zagrał w lidze 27 meczów na 28 możliwych. W ostatniej kolejce zachował czyste konto.

- Inny kluczowy gracz kadry młodzieżowej Sebastian Walukiewicz powoli przebija się w Cagliari.
- Byłem na jego debiucie w Serie A z Juventusem. Uważam, że mimo porażki nie wypadł najgorzej. Później pokazał się w Pucharze Włoch z Interem. Musi grać, bo tylko w ten sposób się będzie rozwijał. W innym przypadku będzie tak jak w biznesie: jak się nie rozwijasz, to się zwijasz.

- Obecnie przebywa pan w Turcji. Szuka pan kandydatów do kadry młodzieżowej?
- Cały czas przeglądamy drużyny ligowe. Szukamy zaplecza. W tym roku nie brakuje młodzieży na zgrupowaniach. Właśnie przed rokiem w Turcji wypatrzyliśmy Karola Filę, który wtedy jeszcze nie był znaczącą postacią w Lechii. Powołując zawodnika do drużyny narodowej wysyłamy sygnał, że dostrzegamy jego możliwości.