86-letni Młynarczyk zmarł w sobotę 9 września. W sierpniu obchodził swoje ostatnie urodziny. Wyszedł wówczas ze szpitala i marzył o spacerach swoimi ulubionymi ulicami Gdańska. To miasto spełniało w jego życiu bardzo ważną rolę. Urodził się w Wilnie w 1931 roku, ale to z Gdańskiem wiązało go wiele spraw zawodowych. Po występach w koszykarskich drużynach Warty Poznań i Lecha Poznań, został zawodnikiem Wybrzeża Gdańsk. Później występował jeszcze w TKKF Neptun. Studia skończył w Poznaniu na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza, lecz wybrana specjalizacja zmusiła go do przeprowadzki. Młynarczyk był profesorem prawa morskiego, pracownikiem naukowym Uniwersytetu Gdańskiego i dyrektorem Instytutu Morskiego. Wykładał również na Uniwersytecie Morskim w Malmoe (Szwecja), szkołach warszawskich i gdyńskich. W latach 1977-81 był prezydentem Gdańska. Należał do liberalnej frakcji PZPR. To on przyznał rodzinie Wałęsów mieszkanie na Zaspie i namawiał Lecha do wyjazdu na kontrakt w Iraku.
W latach powojennych Młynarczyk występował na koszykarskich parkietach. W 1958 roku został mistrzem Polski z Lechem Poznań. Przez 11 lat był koszykarzem Wybrzeża Gdańsk, z którym sięgnął po srebrny medal mistrzostw Polski. Dla koszykarskiej reprezentacji zagrał 112 razy i zdobył 671 punktów. Był uczestnikiem czterech turniejów mistrzostw Europy: w Budapeszcie (1955), Sofii (1957), Stambule (1959), Belgradzie (1961). W 1960 roku reprezentował Polskę na igrzyskach olimpijskich w Rzymie, gdzie zajął z biało-czerwonymi siódmą lokatę.
Młynarczyk napisał trzytomowy podręcznik do prawa morskiego, kilkanaście książek i setki publikacji naukowych. W latach 2001-2005 zasiadał w ławach poselskich, będąc parlamentarzystą z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej.
Zabił dziewczynę, bo z nim zerwała