Dyskurs publiczny został ostatnio zdominowany przez frekwencję na "marszu Tuska" w stolicy. Rozrzut jest spory, od 60 tysięcy do miliona. Nigdy nie byłem mocny z matematyki, ale też nie tak ciemny, by nie zorientować się, że coś tu nie gra. Żonglerkę cyframi stosują też w sporcie, np. Arka Gdynia podaje do mediów liczbę kibiców uprawnionych do wejścia a nie tych, którzy zasiedli na trybunach. Ale kołowrotki nie kłamią i nikt w cudowne rozmnożenie nie wierzy. Sam nie jestem bez grzechu, jako młody adept dziennikarstwa sprawozdając mecze koszykarskiej Polonii pisałem "widzów komplet", tymczasem na skromnych trybunkach sali zwanej kurnikiem zasiadało raptem 400 osób czyli komplet. Czego to człowiek nie robił dla ukochanego klubu.
Niezbadane są wyroki boskie. Zmarł nagle mój najlepszy przyjaciel od zawsze Staszek Bobkiewicz. Stworzył potęgę KSZO Ostrowiec, sprowadził do rodzinnego miasta wyższą uczelnię, ściągał w Świętokrzyskie reprezentację Polski, kierował Komisją Rewizyjną PZPN. Poważny biznesmen nie wydawał pieniędzy na uciechy życia, wszystko przeznaczał na sport. A mnie wyciągnął z poważnej depresji, z którą nie mogli sobie poradzić lekarze.
Inny bliski mi Stanisław to profesor Speczik, właśnie świętuje 50-lecie pracy naukowej. Wybitny geolog, światowej sławy naukowiec i wykładowca, lecz także skarbnik UEFA i PZPN, uznany dyplomata sportowy. Dla takich jak on i Andrzej Strejlau granicą wieku emerytalnego jest chyba 100 lat.
Miło się słucha Piotra Rzepki. Świetny niegdyś piłkarz, wytrawny komentator futbolu francuskiego nagle stracił pracę w Mławiance, którą wydobył z niebytu. Może to i dobrze, bo jego trafne analizy dotrą teraz do milionów kibiców a klub z Mławy pewnie wróci tam, skąd go pan Piotr wyciągnął. Niecierpliwość to stały element naszego piłkarskiego krajobrazu. Przykład bezsensownie zwolnionego z funkcji selekcjonera Jerzego Brzęczka powinien być przestrogą a jest zachętą dla niefrasobliwych działaczy.
i
