Paweł ma hobby, maluje obrazy, głównie o tematyce bokserskiej oraz żołnierskiej i patriotycznej. Jego obrazy trafiają na plakaty, koszulki (więcej na www.manwith.pl). Namalował wiele gwiazd boksu, między innymi Antohnyego Joshui, Władimira Kliczki, Tomasza Adamka, Mateiusza Masternaka…
Mnie Paweł podarował piękny obraz Feliksa Stamma i Jurka Kuleja (wisi teraz w redakcji „Super Expressu”). Widać, że chłopak ma talent i pasję, którą godzi z zawodową karierą w wojsku. Życzę mu sukcesów.
A tak przy okazji naszła mnie refleksja. Są tacy którzy mówią, że bokserzy mają obite mózgi i nie są w stanie zdobyć się na artystyczną, filozoficzną czy literacką refleksję. Ci którzy tak myślą to proste, prymitywne kpy. Twierdzę, że przeciętny bokser jest inteligentniejszy od piłkarskich kopaczy, bo ich zainteresowania z reguły ograniczają się do fury, komóry i tatuaży (przepraszam Roberta Lewandowskiego, Sebastiana Milę, Artura Boruca i kilkudziesięciu innych którzy nie pasują do tej formuły). A są (czy byli) tacy bokserzy, których zainteresowania wybiegają daleko od stereotypów.
Legendarny czempion wagi ciężkiej Gene Tunney (pamiętacie jego długie liczenie w walce z Dempseyem?) był wybitnym znawcą twórczości Szekspira, dyskutował o jego dziełach z krytykami literackimi. Mike Tyson czytał Clausewitza i Machiavellego, zaskoczył mnie wiedzą historyczną o Polsce, potem robił karierę aktorską. Z polskich mistrzów Leszek Błażyński (dwukrotny brązowy medalista olimpijski, z Monachium i Montrealu) pisał wiersze, Włodzimierz Piątkowski (mistrz Polski 1976) był utalentowanym malarzem i muzykiem, Maciek Miszkiń ma wielką wiedzę biblijną, studiował jedno z najsłynniejszych dzieł literatury chrześcijańskiej „O naśladowaniu Chrystusa” niemieckiego zakonnika Tamasza a Kempisa… Przykłady mógłbym mnożyć.
Znajdźcie takich wśród piłkarzy czy aktorów. Daremny trud.
