Ślizowska urodziła się 4 lutego 1935 r. w Krakowie, ale już po trzech latach zamieszkała z rodzicami w Warszawie. To tam przeżyła piekło wojny i Powstania Warszawskiego. Po jego upadku cała rodzina trafiła do obozu przejściowego w Pruszkowie, skąd wywieziono ich do Końskich. Dopiero w grudniu 1944 r. rodzina wróciła do Krakowa, gdzie się osiedliła. Po zakończeniu wojny Barbara rozpoczęła treningi gimnastyki sportowej i błyskawicznie rozwinęła swój talent. Na arenie krajowej wywalczyła aż 54 medale mistrzostw Polski, w tym 21 złotych. Do tego ośmiokrotnie triumfowała z klubem w roli trenerki w klasyfikacji Pucharu Polski. Jest jedną z największych postaci polskiej gimnastyki sportowej.
Barbara Ślizowska nie żyje. Legendarna polska gimnastyczka miała 87 lat
Ślizowska jest dwukrotną olimpijką. Debiut na najważniejszej sportowej imprezie zaliczyła w 1952 r. w Helsinkach, gdzie jej najlepszym występem było 8. miejsce w wieloboju drużynowym. Również w zespole zanotowała najlepszy start cztery lata później, na zawsze zapisując się w historii polskiego sportu. W Melbourne Polska wywalczyła brązowy medal w ćwiczeniach z przyborem drużynowo. Niewiele zabrakło też do podium w zespołowym wieloboju, w którym Biało-Czerwoni uplasowali się na 4. miejscu.
Kariera Ślizowskiej zakończyła się bardzo wcześnie, bo już w 1958 r., z powodu problemów z kolanami. Nie oznaczało to jednak odejścia z gimnastyki sportowej, a wręcz przeciwnie. Medalistka z Melbourne realizowała się później w roli trenerki, sędzi i działaczki sportowej. Jest jedyną polską gimnastyczką, która otrzymała honorowy dyplom Międzynarodowej Federacji Gimnastycznej za wzorowe sędziowanie w zawodach najwyższej rangi, takich jak mistrzostwa świata, puchary świata i igrzyska olimpijskie. Ślizowska została odznaczona m.in. Złotym Krzyżem Zasługi i Złotą odznaką Polskiego Komitetu Olimpijskiego. To właśnie PKOl potwierdził śmierć 87-latki.
Dlaczego warto za życia zaplanować WŁASNY POGRZEB?
Posłuchaj rozmowy, która przełamuje tabu o umieraniu!
Listen on Spreaker.
