To był konkurs niezwykły. Fenomenalny. Stoch po pierwszej serii prowadził. Miał przewagę. Andreas Wellinger zrobił jednak to samo, co na obiekcie normalnym. Zaatakował z trzeciej pozycji. Wykorzystał wszystkie swoje atuty. Dynamikę na progu, mocny wiatr pod narty i odleciał. 142 metry to mógł być nokaut. Michael Hayboeck, startujący tuż po Niemcu, oddał walkę o podium bez walki. Kamil Stoch podjął rękawicę i zdobył złoto.
To pierwsza udana obrona tytułu mistrza olimpijskiego na dużym obiekcie od 1988 roku. Wówczas dokonał tego Matti Nykaenen, który najpierw triumfował w 1984 roku w Sarajewie, a cztery lata później w Calgary. Fin nie był jednak pierwszy. Przed nim, w 1932 roku w Lake Placid i w 1936 roku w Garmisch-Partenkirchen, zrobił to również legendarny Birger Ruud.
Kamil Stoch na igrzyskach olimpijskich zdobył już trzy złote medale. To piąty najlepszy wynik w historii dyscypliny. W klasyfikacji wszech czasów lepsi są: Nykaenen, Simon Ammann, Jens Weissflog oraz Thomas Morgenstern.
Klasyfikacja wszech czasów igrzysk olimpijskich (konkursy indywidualne oraz drużynowe):
| Zawodnik | Kraj | Złoto | Srebro | Brąz | Suma | |
| 1 | Matti Nykaenen | Finlandia | 4 | 1 | 0 | 5 |
| 2 | Simon Ammann | Szwajcaria | 4 | 0 | 0 | 4 |
| 3 | Jens Weissflog | Niemcy | 3 | 1 | 0 | 4 |
| Thomas Morgenstern | Austria | 3 | 1 | 0 | 4 | |
| 5 | Kamil Stoch | Polska | 3 | 0 | 0 | 3 |
