Justyna Święty-Ersetic, dwukrotna medalistka z Tokio: - To był sezon ponad marzenia [WIDEO]

Od lat marzyła o olimpijskim medalu. W Tokio wywalczyła od razu dwa. Justyna Święty-Ersetic (29 l.), złota i srebrna medalistka olimpijska w lekkoatletycznych sztafetach 4x400 metrów nie rezygnuje z ambicji w biegu indywidualnym. Tymczasem podczas gali olimpijskiej PKOl odebrała czeki na 150 tys złotych za fenomenalne wyczyny w sztafetach.

„Super Express”: - Czy te wspaniałe osiągnięcia przeszły oczekiwania?

- Nie wymarzyłam sobie takiego zakończenia sezonu. Nie mogłam przypuszczać, że wywalczymy dwa medale. Przeszłam w tym roku dwie kontuzje i zakażenie koronawirusem. Ostania kontuzja nogi zabrała mi bardzo dużo w przygotowaniach. Jeszcze trzy – cztery dni przed sztafetą mieszaną w Tokio nie byłam w stanie wykonać normalnego treningu, bo tak bolała mnie noga. Do końca nie wiedziałam, czy nie przyjdzie mi oglądać igrzysk z trybun. 

- Który z dwóch medali ceni pani sobie wyżej?

- Trudno na to odpowiedzieć. Bo ten złoty w sztafecie mieszanej był kompletną niespodzianka. A a srebrny w żeńskiej sztafecie pracowałyśmy z koleżankami wiele, wiele lat. Dlatego fajnie, że udało się potwierdzić nasze możliwości w najważniejszej imprezie pięciolecia.

Wstrząsające wyznanie Justyny Święty-Ersetic: Covid wyniszczył mój organizm [WIDEO]

- A noga już jest zdrowa?

- Mam teraz okres roztrenowania, po którym czekają mnie wizyty u lekarzy. Jeśli okaże się, że wszystko jest dobrze, to zapali się zielone światło.

- Czy będąc mistrzynią Europy zachowuje pani nadzieje, że dogoni kiedyś czarnoskóre rywalki w biegu indywidualnym?

- Nie stawiam sobie żadnych barier (śmiech). Już niejednokrotnie nawiązywałem walkę z ciemnoskórymi biegaczkami. Po sezonie halowym wszystko wskazywało, że sezon letni będzie przełomowy, że uda się wreszcie pobiec w granicach 50 sekund. Życie to zweryfikowało i  ze startu indywidualnego w Tokio musiałam zrezygnować. Ale skoro nie raz dokonywałam  czegoś, czego nie spodziewali się kibice ani ja sama, to nadal pokładam w tym nadzieję i będę walczyła.

- Trzeba będzie zacząć od złamania 50 sekund? (rekord życiowy to 50,41 s - red.)

- Chciałabym pokonać kiedyś tę magiczną barierę. Byłoby to coś wyjątkowego i mogłabym wtedy powiedzieć, że jestem sportowcem w stu procentach spełnionym.

Tokio 2020: Kontuzja Justyny Święty-Ersetic. Mówi co teraz czuje