Jak przypomniał PZLA w okolicznościowym wspomnieniu: „Maria Piątkowska największe sportowe sukcesy święciła w latach 50. oraz na początku 60. XX wieku. Na igrzyskach olimpijskich zadebiutowała w 1952 roku, później startowała jeszcze w Rzymie (1960) i Tokio (1964). Wielokrotna reprezentantka Polski w mistrzostwach Europy, akademickich mistrzostwach świata oraz meczach międzypaństwowych. Uznawana za jedną z najwszechstronniejszych sportsmenek pierwszych powojennych dekad. Podczas olimpijskich zmagań w Helsinkach (1952) startowała w skoku w dal oraz sztafecie 4 x 100 metrów. Oba występy zakończyła na eliminacjach. Osiem lat później w Rzymie oraz później w Tokio docierała do finałów. W 1960 roku była 11. w skoku w dal (5.98), w stolicy Japonii uplasowała się na szóstym miejscu w biegu na 80 metrów przez płotki (10.7)”.
Rosyjscy sportowcy bez barw narodowych. W lekkoatletyce tylko dziesiątka w Tokio?
Największym sukcesem w karierze Marii Piątkowskiej był występ na mistrzostwach Europy w Belgradzie w 1962 roku. Najpierw sięgnęła tam po brąz w biegu na 80 metrów przez płotki, a w tym samym dniu razem z koleżankami ze sztafety 4x100 m (Teresa Ciepły, Barbara Sobotta, Elżbieta Szyroka) zdobyła złoto, przy okazji bijąc rekord Europy. Potem udało się jej także być częścią sztafety wyrównującej rekord świata w biegu 4x100 m. W trakcie kariery dwadzieścia dwa razy poprawiała rekord Polski w różnych konkurencjach – od biegu na 80 metrów przez płotki, przez różne sztafety po wieloboje.
Znana lekkoatletka KOŃCZY karierę. DUŻE zaskoczenie!
W Giżycku stawiała pierwsze sportowe kroki, które nadzorował nauczyciel wychowania fizycznego Bolesław Kłokowski. Później przez krótki czas reprezentowała kluby z Olsztyna, by od 1957 roku do końca kariery startować w barwach Legii Warszawa. W 1963 roku zajęła 10. miejsce w plebiscycie na najlepszego sportowca Polski. Była żoną równie słynnego lekkoatlety, rekordzisty świata w rzucie dyskiem Edmunda Piątkowskiego.
