Super Express: - Jak pan wspomina święta swojego dzieciństwo w kirgiskim Frunze?
Talant Dujszebajew: - Urodziłem się i wychowałem w Związku Radzieckim. U nas oficjalnie nie było religii i świąt. Dla mnie czymś wyjątkowym była wizyta Dziadka Mroza. Takiego waszego Świętego Mikołaja. Przychodził w nocy z 31 grudnia na 1 stycznia. Kiedy rano się budziłem, koło łóżka stał worek z czekoladami i cytrusami. Do dziś czuję ten zapach mandarynek, które wtedy były wyjątkowym rarytasem.
- W Hiszpanii, gdzie dziś ma pan dom, święta Bożego Narodzenia miały już chyba zdecydowanie bardziej uroczysty charakter?
- To zupełnie inna kultura. Dla Hiszpanów, Polaków i dla mnie najważniejsze jest spędzenie tego wyjątkowego czasu z rodziną. Jeden mój syn mieszka w Barcelonie, drugi - w Macedonii, my z żoną - w Kielcach. Dlatego cały rok czekamy na święta, żeby nacieszyć się sobą. Najpierw w Kielcach, a potem u nas w Santander.
- Są jakieś zwyczaje świąteczne, które wciąż pana zaskakują?
- W Hiszpanii na wigilię wszyscy jedzą owoce morza, a następnego dnia - tylko słodycze, i to w olbrzymich ilościach. Z kolei w Polsce święta mają niepowtarzalny urok. Kolędy, choinka, opłatek, życzenia. Po pierwszej klubowej wigilii w Vive pokochałem tę atmosferę.
- Smakował panu opłatek?
- Bardzo. Jest delikatny i smaczny, choć wiem, że ma bardziej charakter duchowy niż konsumpcyjny.
- W tym roku święta to miły przerywnik w przygotowaniach do styczniowych mistrzostw świata we Francji. Polska zagra bez największych gwiazd. Młodzi wytrzymają presję?
- Jestem pewien, że tak. Muszą tylko uwierzyć, że mają równie duże umiejętności jak Szmal czy Bielecki. Brakuje im tylko doświadczenia. Kola i Sławek też nie od razu byli wielcy, też kiedyś zaczynali. Najważniejsze to się nie bać. Muszą wyjść i walczyć o swoje. Tym, którzy mi zarzucają, że krzyczę na zawodników, odpowiem, że każdego z nich kocham jak syna. Zależy mi na nich i kiedy widzę, że się boją, nie radzą sobie z presją, to nie usiądę i nie będę na to spokojnie patrzył. Tylko jak ojciec muszę krzyknąć, wstrząsnąć nimi, by zaczęli walczyć.
- Pan uwielbia wygrywać. Z odmłodzoną i mocno przebudowaną kadrą Biało-Czerwonych o sukces na mundialu będzie trudno...
- Widzę, jak ci chłopcy starają się na treningach. Gdybym im pozwolił, to kończyliby zajęcia, dopiero kiedy nie mieliby sił stać na nogach. Mają wielką ambicję, ale to dopiero początek naszej pracy i będę zadowolony, jeśli Polska wyjdzie z grupy i znajdzie się w czołowej ósemce mistrzostw.
- Czego panu życzyć podczas tych świąt?
- Cierpliwości. Żeby jej wystarczyło na najbliższe cztery lata, na zbudowanie mocnej reprezentacji Polski.
