Urodzony w Czeladzi Jan Dydak uważany był za jednego z najbardziej utalentowanych polskich pięściarzy. Potwierdzał to w kolejnych latach na wielkich imprezach. W swojej karierze reprezentował dwa kluby, GKS Jastrzębie oraz Czarni Słupsk. Pierwszy sukces odniósł już w wieku 19 lat. W 1987 roku wywalczył tytuł mistrza Polski w wadze półśredniej.
Następnie po złoty medal tej imprezy sięgał jeszcze w 1990 i 1991 roku. Wówczas walczył już w kategorii lekkośredniej. Równych sobie nie miał także podczas dwóch prestiżowych turniejów im. Feliksa Stamma. Jego największym sukcesem w karierze były jednak igrzyska olimpijskie w Seulu w 1988 roku. Dydak zdobył wówczas brązowy medal w wadze półśredniej.
Jego kariera została przerwana przedwcześnie przez przewlekłą i bardzo bolesną kontuzję dłoni. Rękawice na kołek odwiesił w 1991 roku. Zgodnie z oficjalnymi statystykami stoczył 171 walk, z których 159 wygrał, 2 zremisował i 10 przegrał. Wiele lat później wrócił do boksu i został trenerem w zespole Czarnych. Od dawna zmagał się z ciężką chorobą. Dydak przegrał z nią najważniejszą walkę. Zmarł w wieku 50 lat.