Lukas Podolski ma w CV puchary w czterech krajach, na triumf w Polsce chyba się nie doczeka. Radomskie fatum na Arenie Zabrze dało znać o sobie

Jan Urban po efektownym ligowym 3:0 z GKS-em Katowice zapowiadał, że da pograć zawodnikom aspirującym do ekstraklasowego składu. I tak zrobił, dokonując w wyjściowej jedenastce aż siedmiu zmian w porównaniu z poprzednią kolejką. Na ławce zasiadł m.in. Lukas Podolski, autor dwóch trafień weekendowych. Szkoleniowiec postanowił zostawić go sobie na ewentualną „czarną godzinę”.

Vis-a-vis Urbana, był nieco bardziej oszczędny w roszadach: dokonał ich tylko pięciu. On też jednak posadził na ławie bohatera ligowego grania z Koroną. Leonardo Rocha, autor hat-tricka z minionego piątku i niekwestionowany w tym momencie lider klasyfikacji ekstraklasowych strzelców (9 goli w 9 meczach), przyglądał się boiskowym poczynaniom z boku.

Kiedy na murawie nie ma supersnajperów, trudno oczekiwać fajerwerków strzeleckich. I nie było ich w Zabrzu. W 1. połowie groźnie było w zasadzie tylko po strzale w 12. minucie Luizao. Filip Majchrowicz – w ub. sezonie kolega Brazylijczyka w radomskiej szatni – kapitalnie jednak „wyjął” piłkę z „okienka”. Po przeciwnej stronie parę razy „kotłowało się” w poblizu Macieja Kikolskiego, ale konkretów – dobrego celnego uderzenia, albo choćby skutecznego dzióbnięcia piłki czubkiem buta do siatki – brakowało.

Po zmianie stron jeszcze przed upływem kwadransa gracze obu drużyn… łapali się za głowę. Najpierw piłka po strzale Norberta Wojtuszka została wybita z linii bramkowej, po przeciwnej stronie „setkę” zmarnował Luizao, z 12 metrów bardziej podając piłkę w ręce Majchrowicza, niż próbując go zaskoczyć. Potem obie drużyny… nie wykazywały odwagi do podjęcia ryzyka (choć Jan Urban kolejno rzucał do boju „pierwszy garnitur” swych graczy), więc trudno było mówić o jakichkolwiek okazjach.

Gorąco zrobiło się dopiero w doliczonych pięciu minutach regulaminowego czasu gry. O ile ofsajd Paulo Henrique przy trafieniu Rafała Wolskiego był oczywisty, o tyle 15 cm wystawionej pięty Norberta Wojtuszka poprzedzające gola Lukasa Ambrosa to potwierdzenie słuszności głosów domagających się (np. w Norwegii) likwidacji VAR-u… W ten sposób w Zabrzu – jak na wielu innych stadionach w kraju we wtorek i środę – drużyny zagrały dodatkowe 30 minut.

Lukas Podolski na triumf w Pucharze Polsce chyba się nie doczeka. Radomskie fatum dało znać o sobie

Zaczęło się ono fatalnie dla gospodarzy. Rafał Wolski urwał się lewą stroną, by z linii końcowej obsłużyć precyzyjnie Roberto Alvesa, który „walnięciem” pod poprzeczkę dał gościom gola, zwycięstwo i awans.

- W lidze o puchary będzie trudno, tutaj droga do Europy jest znacznie krótsza – Lukas Podolski przed meczem z Radomiakiem zapeszać nie chciał, więc zdanie to mówił półgłosem. Mistrz świata wcześniej sięgał po puchar (niemal) każdego kraju, w którym grał: Niemiec, Anglii, Turcji i Japonii. Teraz – zdobywając gola w 111. minucie – pokazał, że na tym trofeum w Polsce też mu zależy.

Cóż z tego, skoro tym razem barkiem wychylił się zza obrońcy Radomiaka już nie o 15, a o 5 centymetrów, a VAR przecież nie zna pojęcia ducha sportu. Jeżeli w maju okaże się, że Poldi będzie konsekwentny w swej zapowiedzi zakończenia kariery, Puchar Polski zostanie dlań niezrealizowanym marzeniem...

Górnik Zabrze – Radomiak 0:1 (0:0, 0:0, 0:1)

0:1 Alves 93. min

Sędziował: Marcin Kochanek. Widzów: 8741.

Górnik: Majchrowicz – Olkowski (106. Manu Sanchez), Szala, Szcześniak Ż, Lukoszek – Ambros, Hellebrand (64. Rasak), Wojtuszek (103. Josema Ż), Furukawa Ż – Zahović (64. Ismaheel) – Buksa (89. Podolski)

Radomiak: Kikolski Ż – Ouattara, Mammadow, Cichocki, Henrique – Zimovski Ż (46. Cielemęcki Ż), Luizao Ż (62. Donis), Kaput Ż (79. Alves), Jordao (79. Wolski), Peglow - Leandro (107. Rocha)

Listen on Spreaker.