Nie żyje piłkarski mistrz Polski i reprezentant kraju. Musiał przerwać karierę z powodu kłopotów z sercem

Pochodził – jak większość piłkarzy Ruchu w tamtym czasie – z Chorzowa, ale jego droga na Cichą była mocno skomplikowana. Zaczynał w miejscowym klubie KS Kościuszko (klub przy hucie o tej samej nazwie), potem – via inne chorzowskie stowarzyszyszenia: AKS i Start (tu został mistrzem Polski juniorów!) – trafił do służby wojskowej w szeregach Śląska Wrocław, gdzie wypatrzyły go władze Centralnego Wojskowego Klubu Sportowego. W efekcie rodowity chorzowianin debiutował w ekstraklasie w szeregach Legii, dla której zdobył cztery gole w siedmiu grach ligowych.

Po zrzuceniu munduru wrócił w rodzinne strony i „z marszu” wywalczył sobie miejsce w jedenastce Ruchu, w której przecież nie brakowało reprezentantów kraju. I poprowadził – dosłownie! - nowych kolegów do mistrzostwa. - Bez niego nie byłoby naszego tytułu w 1960 – zapewnia Eugeniusz Lerch, kolega Schmidta z szatni Ruchu. - Miał sezon wyjątkowy: strzelił dwanaście bramek i został naszym najlepszym snajperem. Był wysoki, dzięki czemu wygrywał wiele pojedynków główkowych, ale również bardzo dynamiczny. Nie bał się wchodzenia w starcia „jeden na jeden”, a dzięki swej tężyźnie niejednokrotnie brał na siebie dwóch–trzech rywali – tak Lerch opisuje zalety partnera z linii ataku.

Zalet owych wystarczyło również na reprezentacyjny debiut. Jan Schmidt zagrał w Chorzowie na Stadionie Śląskim, w spotkaniu z Jugosławią, którego stawką był awans na mundial'62 w Chile. Strzelił nawet gola „Plavim”, ale remis 1:1 nie wystarczył do odrobienia strat z meczu w Belgradzie. Rok później chorzowianin zniknął z ligowych boisk – musiał przerwać karierę z powodu nie do końca wyjaśnionych kłopotów z sercem.

Poniżej - mistrzowska ekipa Ruchu z roku 1960. Jan Schmidt – drugi z prawej w dolnym rzędzie.

i