Piłkarska Polska zamarła na wieści o stanie zdrowia Franciszka Smudy. Wyrazy wsparcia płyną od przyjaciół, kolegów, podopiecznych

Całkiem niedawno, w 2022 roku, „Franz” rozkazywał i dokazywał na trenerskiej ławce. Nazwa drużyny wydawała się adekwatna do jego charakteru i… samopoczucia. „Wieczysta” – właśnie takie wrażenie sprawiała jego trenerska robota. Liga Mistrzów w Łodzi, tytuły mistrza kraju z Widzewem i Wisłą, triumf w Pucharze Polski z Lechem. No i wreszcie przygoda selekcjonerska, która podzieliła środowisko kibicowskie w kraju.

Wspomniane mistrzostwa Europy nasi – pod jego rządami – przegrali z kretesem; nie wyszli z grupy. „Skąd mam brać tych piłkarzy? Przecież z kibla ich nie wezmę” – coś w tym stylu, z goryczą w głosie, mówił wtedy Smuda. On, wychowany piłkarsko w jednym pokoleniu z Latą, z Kazimierzem Deyną. Trudno było odmówić mu racji, gdy nijak mu nie pasowały porównania jego podopiecznych z tamtym pokoleniem reprezentantów.

To był jeden z nielicznych momentów, gdy przegrał. Możliwości porażki nie dopuszczał do siebie. „Jak przegrywam coś ważnego, to wszystko mnie wkurza” – mawiał. Najlepiej wiedzą o tym widzewiacy z połowy lat 90., dwukrotnie pieczętujący tytuł mistrza kraju na boisku przy… Łazienkowskiej.

Niestety, walka z nowotworem krwi – co pokazuje obecny stan eksselekcjonera po zabiegu przeszczepu szpiku - jest dużo trudniejsza niż wygranie meczu…

Piłkarska Polska zamarła na wieści o stanie zdrowia Franciszka Smudy. Wyrazy wsparcia płyną od przyjaciół i podopiecznych

Grzegorz Lato, były prezes PZPN: Sercem mu kibicuję

- Rany, to już na naszej „półce” zaczynają szukać? Przecież on jest niemal moim rówieśnikiem… Pamiętam go jeszcze z boiska, z Mielca; walczył o miejsce w Stali i… go nie wywalczył, musiał odejść. Porządny człowiek, dobry trener – parę razy rywalizowaliśmy zresztą na szkoleniowych ławkach. Trzymam kciuki za niego, kibicuję mu całym sercem.

Andrzej Grajewski, były właściciel Widzewa: Trzymaj się!

- Rozmawiałem z Frankiem jakieś 3-4 miesiące temu. Po kuracji w Lipsku wydawało się, że wszystko idzie w dobrą stronę. On jest walczakiem i nigdy nie odpuszczał. Odnosiliśmy wspólnie sukcesy w Widzewie, teraz mogę go wspierać tylko moralnie. I robię to z całą energią, jaką posiadam. Franek, trzymaj się! JCH

Tomasz Frankowski, podopieczny Smudy w Wiśle: Wierzymy, że wygra

- Trzeba modlić się za trenera. Jako piłkarze wiedzieliśmy, że jest twardzielem. Od nas wymagał twardej i zdecydowanej gry. Od kilku lat walczy z chorobą. Wydawało się, że jest pokonana; niestety, nastąpił nawrót. Od dwóch-trzech tygodni można było zauważyć gorszą dyspozycję trenera. Ale wierzymy, że wygra również i to spotkanie… MSK

Marek Koniarek, podopieczny Smudy w Widzewie: Walcz, Trenerze!

- „Franz”? Niesamowicie twardy facet. Jeden z najostrzejszych trenerów, jakich miałem; ale u żadnego nie byłem tak skuteczny, jak u niego. Fajnie się z nim dogadywałem – śląskim trochę łamanym z niemieckim. Zawsze byłem dla mnie Trenerem. Nawet gdy ja prowadziłem już zespoły, nigdy nie odważyłem się powiedzieć mu na „ty”… Więc teraz też mówię po prostu: „Walcz, Trenerze!”.

Jakub Wawrzyniak, reprezentacyjny podopieczny: Na swoich zasadach

- Gdy jestem po drugiej stronie kariery sportowej, nachodzi mnie refleksja: przecież ja byłem w oczach trenera Smudy jednym z najlepszych obrońców w Polsce! To jest człowiek, który przez całą karierę trenerską działał wyłącznie na swoich zasadach. Teraz niech na tych swoich zasadach stanie na nogi i jeszcze wiele dni nas raduje!