Bartosz Kurek obruszył się na pytanie o koniec reprezentacyjnej kariery! "Kto panu tak powiedział?"

- Bardziej teraz boli porażka, czy jest radość z olimpijskiego srebra?

Bartosz Kurek: - Sam nie wiem... Chyba troszkę za dużo się wydarzyło, żebym teraz aż tak analitycznie mógł do tego podejść. Fajnie, że doszliśmy do finału, ale chodziło też o to, żeby ten finał wygrać. Nie udało nam się i może teraz na gorąco nie jesteśmy super usatysfakcjonowani tym, co osiągnęliśmy, ale wiem, że po czasie to wszystko do nas dotrze i zrozumiemy, co zrobiliśmy, a to srebro moi koledzy młodsi, którzy celują w Los Angeles, wykorzystają jako dodatkową motywację.

- Powiedziałeś, że się za dużo wydarzyło. Masz na myśli to, jak ten finał przebiegał?

- Nie. Mam na myśli wszystko. Wy nas widzicie przez dwie godziny, kiedy wychodzimy na boisko, a to trochę większa sprawa niż tylko sam mecz. Teraz potrzebujemy trochę odpoczynku, trochę spokojnej głowy. A potem będzie powrót do pracy.

- Jak smakuje to srebro?

- Myślę, że teraz za wcześnie jest jeszcze, żeby o tym mówić. Nie chcę narzekać na srebro i wyjść na niewdzięcznika. Powiedziałem chłopakom przed ceremonią, że jestem z nich bardzo dumny i uważam, że zrobiliśmy wielką rzecz. Wiem też, że wielu moich kolegów dałoby się pokroić za jakikolwiek medal igrzysk, ale wiadomo, że dzisiaj ciężko jest wejść z stan euforii.

- Czy to prawda, że to był twój ostatni mecz w reprezentacji?

- A kto panu tak powiedział?! Zobaczymy, co przyniesie przyszłość.

- Co myślałeś, jak odebrałeś ten srebrny medal?

- Nic. Patrzyłem się na moją żonę, jaka jest uśmiechnięta i jak się cieszymy razem tym momentem.