W Arabii Saudyjskiej są pewni: Polska jest do pokonania na mundialu

Media w Arabii Saudyjskiej nie ustają w opiewaniu swojej reprezentacji piłkarskiej, która we wtorek pokonała niespodziewanie na mundialu w Katarze 2:1 faworyta turnieju Argentynę. Twierdzą, że w kolejnych spotkaniach grupy C, z Polską i Meksykiem, „Zielone Sokoły” mogą pokonać każdego. Wygrana 2:1 Saudyjczyków stała głównym tematem relacji rodzimych mediów z rozgrywanego w sąsiednim Katarze turnieju. Przyćmiła całkowicie drugi wtorkowy mecz tej grupy Polska - Meksyk zakończony bezbramkowym remisem. Komentatorzy odnotowali jedynie, że w stosunkowo mało emocjonującym spotkaniu rzutu karnego nie strzelił kapitan biało-czerwonych Robert Lewandowski.

Szwajcarski piłkarz popełnił samobójstwo. Ogromna tragedia, wyskoczył z ósmego piętra

Dziennik „Arab News”, opisując w środę historyczną wygraną nad Argentyną, zaznacza, że podopieczni trenera Herve’a Renarda są w stanie pokonać każdy uczestniczący w mundialu zespół, w tym sobotniego rywala – Polskę. W tekście zatytułowanym ironicznie „Dont cry for me, Argentina!” (Nie płacz po mnie, Argentyno! – nawiązanie do słynnego przeboju) saudyjski dziennik przestrzega jednak przed lekceważeniem kolejnych rywali.

Tragedia w Austrii. Młody piłkarz nie żyje, od lat zmagał się z ciężką chorobą

„Trzeba jeszcze zmierzyć się z Polską, a następnie z Meksykiem. Oba zespoły prawdopodobnie są wciąż faworytami spotkań z Arabią Saudyjską” – przestrzegają dziennikarze „Arab News”.

Dziennik „Saudi Gazette” odnotowuje, że w mediach społecznościowych panuje euforia wśród Saudyjczyków, w tym również w gronie przywódców religijnych Arabii Saudyjskiej (zarządzono nawet w środę dzień wolny). Gazeta odnotowuje też dużą radość po zwycięstwie nad Argentyną w innych krajach arabskich. Zauważa, że Saudyjczycy w sobotnim meczu przeciwko Polsce będą dopingowani przez kibiców nie tylko z Arabii Saudyjskiej i Kataru, ale również przez fanów z innych państw arabskich.

Nie zgadniecie jaki zawód wykonywał trener piłkarzy Arabii Saudyjskiej Herve Renard. „To była szkoła życia”