Szybki „Lolo” zachwycił „Małego”, Legenda Górnika oklaskiwała techniczny kunszt Lawrence’a Ennalego. Orkiestra Urbana rozjechała ŁKS

Historia Górnika Zabrze pełna jest wielce utytułowanych postaci polskiej piłki. Dziś czasem zapomnianych, więc chwała zabrzanom, że przy wielu ligowych meczach starają się honorować swe gwiazdy z przeszłości, prezentując je 20-tysięcznej publice. W sobotę pamiątkowe koszulki odebrali Zygfryd Szołtysik i Rainer Kuchta, który raz na jakiś czas wpadają na Roosevelta, choć na co dzień mieszkają w Niemczech.

„Zyga” – mały wzrostem, wielki klasą piłkarską – ma swe miejsce pod dachem Areny Zabrze, w Galerii Sław. Kilka banerów dalej wisi podobizna Józefa Dankowskiego, czterokrotnego mistrza kraju w barwach Górnika z lat 80. Na murawie w Zabrzu pojawił się dziś spokrewniony z nim Kamil Dankowski. I choć wcale tego nie pragnął – jest przecież piłkarzem ŁKS-u – też... przysłużył się „górnikom”.

Pech dopadł go w 25. minucie: dogrywaną przez Borisa Sekulicia w pole karne piłkę zgrał głową prosto na nogę Szymona Czyża, który natychmiast uderzył z powietrza z 15 m – i zrobiło się 1:0. Dankowski – wyraźnie rozeźlony niefortunną interwencją – najpierw złapał się za głowę, a kilka minut później tą głową… omal nie dał gościom wyrównania. Po jego „szczupaku” piłka o centymetry minęła i ręce Daniela Bielicy, i słupek zabrzańskiej bramki.

To było poważne ostrzeżenie dla „górników”; skuteczniejsze zapewne niż przedmeczowe przemówienia Jana Urbana w stylu: „Rywale potrafią grać, mimo że znajdują się na dole tabeli”. A że 1:0 to bardzo niewielka przewaga, zabrzanie natychmiast postarali się o poprawkę. Konkretnie – Lawrence Ennali – też niewielki, i też z piłkarską klasą. Sposób, w jaki „wjechał” z piłką przy nodze między Rahiła Mammadowa a Dankowskiego, a potem z bliska wsadził futbolówkę do siatki bezradnego Aleksandra Bobka, Zygfryd Szołtysik nagrodził rzęsistymi oklaskami. A tym najstarszym fanom Górnika łezka zakręciła się w oku.

W pierwszym kwadransie drugiej połowy znów swych szans szukali łodzianie. Po godzinie gry autorzy obu goli dla gospodarzy – sygnalizując urazy – opuścili boisko. Nie był to jednak „akt łaski” dla gości ze strony Jana Urbana. Raz - że po parotygodniowej przerwie na leczenie kontuzji (w tle zaś – na „dopilnowanie zmiany” w zabrzańskim ratuszu) pojawił się na murawie gorąco witany przez widzów Lukas Podolski. Dwa – że kilkadziesiąt sekund po tych roszadach niewiarygodną petardę w same widły łódzkiej bramki odpalił bohater niedawnego zwycięstwa Górnika nad Śląskiem, Kamil Lukoszek.

W końcowym kwadransie Jan Urban pchnął do boju kolejnych piłkarzy z ławki, a ŁKS potwierdził, że bramki lubi i potrafi zdobywać. Dani Ramirez, korzystając z asysty Bartosza Szeligi, dał dobitny dowód na to, że nie ma już u niego śladu po dramatycznych scenach z meczu z Lechem sprzed tygodnia. Ale nawet strata gola nie zepsuła fiesty w Zabrzu; tym bardziej, że kropkę nad „i” postawił Filipe Nascimento! Górnik przynajmniej do zakończenia meczu Śląska z Ruchem (zaczyna się o 17.30) będzie wiceliderem ekstraklasowej tabeli!

Górnik Zabrze – ŁKS Łódź 4:1 (2:0)

1:0 Czyż 25. min, 2:0 Ennali 35. min, 3:0 Lukoszek 63. min, 3:1 Ramirez 85. min, 4:1 Filipe Nascimento 90. min

Sędziował: Daniel Stefański. Widzów: 20250.

Górnik: Bielica – Sekulić (78. Olkowski), Szcześniak Ż, Janicki, Janża – Lukoszek, Rasak (78. Filipe Nascimento), Pacheco Ż, Czyż (62. Podolski), Ennali (61. Musiolik) – Kapralik (78. Kozuki)

ŁKS: Bobek – Dankowski, Mammadow, Gülen Ż, Durmisi Ż – Tejan (73. Janczukowicz), Ramirez, Louveau Ż (80. Thiago Ceijas), Hoti (60. Letniowski), Balić (73. Szeliga) – Jurić (60. Młynarczyk)