"Radomatu": Jeszcze wrócę!

Jerzy Chwałek

2009-04-01 11:30

Wolałbym być na boisku w Belfaście, a nie w Świnoujściu. Ale to moja wina, że tak się stało - mówi samokrytycznie "Super Expressowi" Matusiak (27 l.), obecnie zawodnik I-ligowego Widzewa Łódź. - Daję sobie czas do czerwca, żeby się odbudować i jeszcze raz powalczyć o miejsce w reprezentacji.

Najnowsze z działu

Prawdziwy dramat

Powódź bezlitosna dla rodziny Piotra Zielińskiego. "Nie ma już nawet budynku". Koszmar

Kuba pomaga

Jakub Błaszczykowski włączył się w pomoc powodzianom. Jego fundacja przekazała potężną kwotę

Kadrowicz w walce z wielką wodą

Z orzełkiem na piersi grał u boku Lewandowskiego i Milika. Teraz zakasał rękawy i ruszył do walki z powodzią

Ważna uwaga

Włodzimierz Lubański jednoznacznie określił Michała Probierza. Apel legendy, jaki zdarza się rzadko. Podkreślił to zdecydowanie

Potrzebna pomoc

Anna Lewandowska wstrząśnięta sytuacją Polaków. Tak zaregowała na powódź. Zwróciła się do swoich fanów

- Łatwo wrócić nie będzie...

- Nie jest lekko. W okresie przygotowawczym naderwałem mięśnie pleców, straciłem cały miesiąc treningów. Na dodatek w poprzednim meczu skręciłem staw skokowy, a po ostatnim miałem na nodze krwiaka wielkości wałka do ciasta.

- Ale trener Janas wciąż stawia na pana.

- I jestem mu wdzięczny za to. Potrzebowałem szkoleniowca, który by na mnie postawił, tak jak wcześniej robili to trener Lenczyk czy Beenhakker.

- Jak to było z tą decyzją o zakończeniu kariery w wieku 26 lat?

- Ja... nigdy nie mówiłem, że kończę karierę. Nawet nie miałem kiedy tego powiedzieć, bo od ostatniego zgrupowania kadry przed EURO nie rozmawiałem z prasą. Być może mój ojciec użył takiego sformułowania i gazety to podchwyciły. Zrobiłem sobie przerwę. Chciałem wyleczyć kontuzję pachwiny, a żona pragnęła urodzić dziecko w kraju.

- Jak chowa się córka?

- Świetnie. Amelia jest zdrowym, pięknym i bardzo pogodnym dzieckiem.

- To może teraz czas na syna...

- Hm... może kiedyś. Miałby kto podtrzymać tradycje rodzinne, a ja mógłbym przekazać mu swoje doświadczenia.

- Jak pan odbiera te okrzyki z trybun, chociażby podczas meczu w Świnoujściu: "Matusiak do Palermo!".

- Te okrzyki świadczą o poziomie tych ludzi. Mnie to nie rusza. Dla mnie to duże wyróżnienie, że trafiłem z ligi polskiej do włoskiej, a wcześniej do reprezentacji. Wierzę, że stać mnie na to, żeby jeszcze w niej grać.

- Dlaczego tak fatalnie przegraliśmy z Irlandią?

- Nie chcę się wypowiadać na ten temat. Wracałem autokarem z meczu ligowego i nie oglądałem meczu w Belfaście.

- Beenhakker powinien odejść?

- Najważniejsze są głosy piłkarzy, a oni ufają trenerowi i chcą grać dla niego. Wątpię, żeby nowy trener od razu zmienił grę reprezentacji i zapewnił zwycięstwa. Eliminacje nie są jeszcze przegrane, dajmy więc popracować Beenhakkerowi do ich zakończenia.

- Czeka pan na SMS-a od Leo z powołaniem.

- SMS-y między sobą wymienialiśmy, ale stąpam twardo po ziemi. Obecna dyspozycja nie predysponuje mnie nawet do myślenia o kadrze. Mam jednak nadzieję, że jeśli wrócę do wysokiej formy, to bez względu, kto będzie trenerem, otrzymam powołanie.